The NARM
Het Neuro-Affectieve Relationele Model helpt om het zenuwstelsel te reguleren en los te komen van identiteitsverstoringen zoals een lage eigenwaarde, schaamte en chronische zelfveroordeling.
Hardnekkige overlevingsstrategieën
Het NARM-model geeft aandacht aan de consequenties van de schadelijke ervaringen die we als kind hebben meegemaakt.
Het gaat ervan uit, dat wat we hebben meegemaakt weliswaar heel belangrijk is, maar dat het niet het verleden is dat onze symptomen in het heden veroorzaakt. Het zijn de hardnekkige overlevingsstrategieën, die we in het verleden hebben aangeleerd, maar die in het hier en nu de symptomen veroorzaken die ons huidig functioneren verstoren.
Daarnaast heeft trauma op jonge leeftijd veel impact op je identiteit.
Een kind in een slechte omgeving ervaart dat het zelf slecht is. Wanneer er te weinig liefde wordt ervaren zal een kind gaan geloven dat het de liefde niet waard is. Een kind zal alles doen om de verbinding met de ouders in stand te houden, ook als dat ten koste van het zelfbeeld gaat.
Het NARM-model richt zich op:
- De emotionele afronding van trauma
- Het onderzoek naar de eigen identiteit
- Het werken vanuit de volwassenheid in het hier en nu
- Het herstellen van de balans in alle systemen van het lichaam.
“Zoals een plant zich spontaan in de richting van de zon beweegt, streeft ieder mens uit eigen beweging naar gezondheid, levendigheid en verbinding met anderen. Hoe intens onze traumatische ervaringen ook zijn geweest en hoezeer we ons daardoor ook hebben afgesloten en geïsoleerd, diep in onszelf is er een natuurlijke beweging richting verbinding en balans.”
Laurence Heller, de grondlegger van het NARM-model